Eddy Frans Jozefina Merckx (Reet, 4 september 1968) is een Belgisch biljarter die gespecialiseerd is in driebanden.
Merckx werd geboren in het jaar dat de wielrenner Eddy Merckx voor het eerst de Ronde van Italië won. Vader Merckx was supporter van hem en noemde zijn zoon naar de wielrenner.
Hij groeide op in Hemiksem,volgde een opleiding tot schrijnwerker-meubelmaker, werkte na zijn militaire dienst in een steenkapperij en begon later een café in het centrum van Schelle in de provincie Antwerpen.
Hij won in september 2006 in St. Wendel het wereldkampioenschap driebanden door de Griek Nikos Polychronopoulos met 3-1 te verslaan. Later dat jaar werd hij benoemd tot ereburger van Schelle. In mei 2007 won hij het Europees kampioenschap driebanden door in een spannende finale titelverdediger Frédéric Caudron met 3-2 te verslaan. Lees verder: Eddy Merckx
Filipos Kasidokostas (14 november 1983) is een Grieks carambolebiljarter die gespecialiseerd is in het driebanden.
In 2009 werd hij in Lausanne wereldkampioen driebanden. In de finale versloeg hij Eddy Merckx. Hij eindigde ook driemaal tweede op het wereldkampioenschap driebanden. Hij verloor in 2003 in Valladolid de finale tegen Semih Sayginer, in 2004 in Rotterdam tegen Dick Jaspers en in in 2013 in Antwerpen tegen Frédéric Caudron.
Met zijn landgenoot Nikos Polychronopoulos eindigde hij in 2003 in Viersen op de tweede plaats van het wereldkampioenschap driebanden voor landenteams.
Frédéric Caudron (La Bouverie, 27 januari 1968) is een Belgisch carambolebiljartspeler die beschouwd wordt als een van de beste spelers ter wereld. Hij werd in 1999 en 2013 wereldkampioen driebanden, respectievelijk in Bogota en Antwerpen.
Daarnaast behaalde hij wereldtitels in het kader 71/2 in 1991 en 2000 en in het kader 47/2 in 2003. Hij werd 6x Europees kampioen bandstoten: in 1990, 1991, 1993, in 2008 (april), in 2008 (november) en in 2011. Hij is dus een veelzijdig carambolebiljarter die alle disciplines uitstekend beheerst.
Caudron presteerde zeer goed in de Sang Lee International door dat lucratieve toernooi in 2006 en 2007 te winnen. In 2008 eindigde hij op de tweede plaats door een nederlaag in de finale tegen Roland Forthomme. Het Driebanden kersttoernooi van Zundert, dat als interland wordt gezien tussen België en Nederland, heeft Caudron zeven keer gewonnen. Lees verder: Frédéric Caudron
Michael Nilsson (2 maart 1971) is een Zweeds carambolebiljarter die vanaf de tweede helft van de jaren 90 na Torbjörn Blomdahl in het driebanden de beste biljarter van zijn land is.
Nilsson is voornamelijk bekend van de overwinningen die hij met Torbjörn Blomdahl behaalde in het wereldkampioenschap driebanden voor landenteams. Zij wonnen dat toernooi in 2000, 2001, 2005, 2006, 2007 en 2008. In 1999 eindigden zij op de tweede plaats door de finale te verliezen van het Nederlandse duo Dick Jaspers en Raimond Burgman.
Raimond Burgman is een Nederlands carambolebiljarter die gespecialiseerd is in het driebanden.
Hij eindigde op het Europees kampioenschap driebanden in 2000 op de gedeelde derde plaats en op het wereldkampioenschap driebanden in 1997 in Grubbenvorst op de tweede plaats met een nederlaag in de finale tegen Torbjörn Blomdahl. In 2012 eindigde hij tweede op het europees kampioenschap driebanden achter de Griek Filipos Kasidokostas.
Hij won met Dick Jaspers het wereldkampioenschap driebanden voor landenteams in 1998 en 1999 en eindigde met dezelfde teamgenoot op de tweede plaats in 2000 en 2008 en op de derde plaats in 2006, 2007 en 2010.
Raimond Burgman is de nieuwe bondscoach bij het jeugddriebanden. Het nieuws werd door Santos Chocron bekend gemaakt tijdens de Sectieraad driebanden op zaterdag 14 juni 2015 te Nieuwegein.
Won de Grand-prix Oosterhout 2015 in een zinderende finale tegen Dick Jaspers. In 28 beurten verzamelde hij de 40 caramboles met een moyenne van 1,428, terwijl Jaspers bleef steken 33 met een moyenne van 1,178.
Dingeman Jacobus Johannes Jaspers, geboren inSt. Willebrord op 23 juli 1965. Dick is een Nederlandse carambolebiljarter. Kreeg les van onder andere Tonny Schrauwen. Hij is gespecialiseerd in driebanden. Daarin werd hij op 17 juli 2011 voor de derde keer in zijn carrière wereldkampioen, nadat hij dat in 2000 en 2004 ook werd.
De altijd brildragende wereldkamioen liet in december 2005 zijn ogen laseren en gaat nu zonder biljartbril door het leven, ik denk dat elke biljarter deze wens wel heeft en het wil laten doen als het betaalbaar is.
Jaspers werd in 1986 prof. Zijn eerste successen behaalde hij in 1988, toen hij derde werd op het Nederlands kampioenschap driebanden. Een jaar later won hij het Nederlands kampioenschap bandstoten en behaalde hij drie gouden plakken op het EK voor junioren. Sinds het einde van zijn juniorentijd speelt hij voornamelijk in het driebanden. Hij werd in die spelsoort in 1990 voor het eerst Nederlands kampioen en won in 1991 zijn eerste wereldbekertoernooi. In 2006 won Jaspers zijn dertiende Nederlandse titel driebanden.
Jaspers won in 2003 en 2008 het Europees kampioenschap driebanden, in 2000, 2004 en 2011 het wereldkampioenschap driebanden van de UMB en in 1997 en 1999 het kampioenschap van de Billiards World Cup Association. Hij won de wereldbeker driebanden in 1997, 1999 en 2008. Lees verder: Dick Jaspers
Raymond Ceulemans, geboren te Lier op 12 juli 1937 is een Belgisch carambolebiljarter. Hij werd 35 keer wereldkampioen, 45 keer kampioen van Europa en 61 keer kampioen van België.
Ceulemans bekwaamde zich al op zijn zevende in de biljartsport op de cafétafel van zijn vader. Ook voetbalde hij bij de plaatselijke vierdeklasser FC Nijlen. Ceulemans was een goede midvoor en in 1958 werd hij ontdekt door Beerschot. Maar een transfer zat er niet in; waarom weet Ceulemans zelf ook niet.
Hij stopte definitief met voetballen en legde zich helemaal toe op het biljarten. Met succes, want op zijn 23e veroverde hij op 19 februari 1961 zijn eerste Belgische driebandentitel. In 1962 won hij voor het eerst het Europees kampioenschap driebanden en een jaar later al voor het eerst het wereldkampioenschap driebanden met een moyenne van respectievelijk 1.159 en 1.307. Hij werd kampioen van de wereldbeker driebanden in 1986, 1987 en 1990. Lees verder: Raymond Ceulemans
Frédéric Caudron (La Bouverie, 27 januari 1968) is een Belgisch carambolebiljartspeler die beschouwd wordt als een van de beste spelers ter wereld. Hij werd in 1999 en 2013 wereldkampioen driebanden, respectievelijk in Bogota en Antwerpen.
Daarnaast behaalde hij wereldtitels in het kader 71/2 in 1991 en 2000 en in het kader 47/2 in 2003. Hij werd 6x Europees kampioen bandstoten: in 1990, 1991, 1993, in 2008 (april), in 2008 (november) en in 2011. Hij is dus een veelzijdig carambolebiljarter die alle disciplines uitstekend beheerst. Lees verder: Frédéric Caudron
Hendricus Jacobus (Henk) Robijns (Nieuwer-Amstel, 17 november 1883 – Amsterdam, 15 oktober 1959) was een Nederlands biljarter. Hij was drievoudig wereldkampioen driebanden.
Robijns bekwaamde zich aanvankelijk in het kaderspel. In 1912 werd hij Nederlands kampioen tweede klasse kader 45/2, een jaar later herhaalde hij die prestatie in de eerste klasse. In 1928 switchte hij definitief naar het driebanden, waarin hij het jaar daarvoor al Nederlands kampioen was geworden. Met succes, want reeds in 1930 werd hij in Amsterdam gekroond tot wereldkampioen. Deze prestatie herhaalde hij in 1932 (Vichy) en 1933 (Caïro). Na zijn derde wereldkampioenschap trok hij zich uit de wedstrijdsport terug. Robijns was tussen 1927 en 1933 zeven maal op rij Nederlands kampioen in het driebanden.
Robijns was van beroep diamanthandelaar. Hij overleed in 1959 op 75-jarige leeftijd. Hij is begraven op Zorgvlied.
Geboren te Winschoten op 23 november 1882 – overleden te Arnhem op 4 oktober 1958.
Dommering was zoon van hotelhouder Berend Dommering (Winschoten 24 februari 1850 – Winschoten 20 november 1917) en Roelina Martha de Boer (Winschoten 22 juni 1852 – Winschoten 17 januari 1938) en groeide op in Winschoten. Van zijn vader leerde hij biljarten. Dommering volgde een opleiding tot hotelier in Duitsland en was vervolgens werkzaam in München, Genua, Nice en Oostende. Hij huwde in Winschoten op 5 april 1909 met Ettje Egbert Groeneveld (Winschoten 20 februari 1885 – Arnhem 28 juli 1953) en kregen een zoon en een dochter.
In 1907 opende hij Hotel Bristol in Arnhem.
Vanaf ongeveer 1910 nam Dommering deel aan nationale biljartwedstrijden. Hij kreeg lessen van de befaamde Belgische biljarter Ed Horemans. In 1920 veroverde hij zijn eerste Nederlandse kampioenschap in het ankerkader 45/2. In totaal behaalde Dommering tien nationale titels in deze discipline, de laatste in 1937. In 1925 was hij tevens Europees en wereldkampioen. Bij het wk in april 1925 in Parijs maakte hij een achterstand van 53 caramboles op de Belg Theo Moons goed. Bij terugkomst in zijn woonplaats Arnhem werd hij door duizenden plaatsgenoten verwelkomd. In 1927 maakte Dommering in een wedstrijd een kaderserie van 263, waarmee hij het wereldrecord van Ed Roudil met één carambole verbeterde. Op ruim 60-jarige leeftijd was hij in 1944 deelnemer aan het Nederlands kampioenschap ankerkader 71/2. Hij werd achtste en laatste. Dommering was erelid van de Nederlandse Biljart Bond en leermeester van onder meer de Duitse kampioen August Tiedtke.
Behalve van het Hotel Bristol in Arnhem was Dommering eigenaar van hotel Frigge en bioscoop Luxor in Groningen. In Arnhem was hij onder meer bestuurslid van de plaatselijke VVV. Hij had een internationale reputatie als hotelier en adviseerde onder andere het Waldorf-Astoria Hotel in New York. In de Tweede Wereldoorlog steunde hij het lokale verzet in Arnhem. Hij was lid van het comité Vrij Nederland. Toen twee NSB’ers een affiche met de tekst “Hier geen Joden” op een raam van zijn hotel hingen, verwijderde hij het demonstratief. Later zat hij enige tijd gevangen in Kamp Amersfoort. Na de Slag om Arnhem en de evacuatie van de stad, bleef hij in zijn hotel wonen en werkte hij samen met de Technische Nooddienst, die wijken van de stad bewoonbaar probeerde te houden. Na de oorlog was Dommering actief in Expogé, de Nederlandse Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen in bezettingstijd.
Dommering werd onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en met het Mobilisatie-Oorlogskruis. In Arnhem werd hij vernoemd met het Jan Dommeringpad.
Bronnen, noten en/of referenties
Jan Dommering overleden, Leeuwarder Courant, 8 oktober 1958.
Jan Dommering 1882-1958, hotelier, biljarter en verzetsstrijder, in Biografisch woordenboek Gelderland.
Witkamp, Anton en Leo van de Ruit (eindred.) De Top 500: de beste Nederlandse sporters van de eeuw. Maarssen, Premium Press (1999).
Behalve van het Hotel Bristol in Arnhem was Dommering eigenaar van hotel Frigge en bioscoop Luxor in Groningen. In Arnhem was hij onder meer bestuurslid van de plaatselijke VVV. Hij had een internationale reputatie als hotelier en adviseerde onder andere het Waldorf-Astoria Hotel in New York. In de Tweede Wereldoorlog steunde hij het lokale verzet in Arnhem. Hij was lid van het comité Vrij Nederland. Toen twee NSB’ers een affiche met de tekst “Hier geen Joden” op een raam van zijn hotel hingen, verwijderde hij het demonstratief. Later zat hij enige tijd gevangen in Kamp Amersfoort. Na de Slag om Arnhem en de evacuatie van de stad, bleef hij in zijn hotel wonen en werkte hij samen met de Technische Nooddienst, die wijken van de stad bewoonbaar probeerde te houden. Na de oorlog was Dommering actief in Expogé, de Nederlandse Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen in bezettingstijd.