Een regel moet zin hebben

In mijn vorige schrijfsel is een foutje geslopen. Met de voorgeschreven woorden bij het annonceren als voorbeeld, probeerde ik een lans te breken voor het wat minder stijf maken van het arbitrale optreden tijdens een wedstrijd.

Al heel gauw na het verschijnen kreeg ik mailtjes om mij er op te wijzen dat ik mij had vergist. Ik had namelijk geschreven als voorbeeld, noteren 1 Piet X, Piet x 1″ Ik ben de oplettende lezers zeer erkentelijk voor hun respons. Want anders zou ik het wellicht nooit in de gaten gekregen hebben. In het Spelen Arbitrage Reglement (SAR), waar in artikel 5505 lid 6 wordt aangegeven hoe een correcte annonce hoort te zijn, staat inderdaad de naam van de speler geen twee keer vermeld. Opmerkzaam gemaakt op het foutje, begreep ik al gauw hoe ik tot die onjuiste weergave gekomen was. Op het moment dat ik de bewuste tekst neerschreef had ik in gedachten de naamsaanduiding zoals bij ons voorgeschreven. (…) de heer/mevrouw X (…) tegelijkertijd hoorde ik in mijn hoofd de annonce zoals in het mondiale snooker zo vaak te beluisteren viel, Stephen Hendry 27″ Ik schreef dus eigenlijk twee verschillende annonces als één. Zo zie je maar weer praten en breien gaat niet altijd samen. Waar het mij om ging, was het ter discussie stellen van iets, wat altijd iets vaststaands is geweest, maar heel vaak niet nageleefd werden wordt. De respons op mijn slippertje was mij dan ook welkom. Het geeft mij aanleiding om er op terug te komen. Ik heb er een paar mailtjes uitgelicht.

Zo zegt iemand in een reactie dat hij het volledig met mij eens is, dat er best wat informeler gearbitreerd mag worden. Maar dan wel alleen bij competitiewedstrijden, waar dikwijls geen ‘echte’ arbiters aan tafel staan, maar teamleden, die dat klusje wel even klaren. Anders is het echter, schrijft hij, bij finales waarbij ‘echte’ arbiters aan de tafel staan. Dat onderscheid dat hij maakt tussen ‘echte’ en ‘onechte’ intrigeert me. Ik ben het daar niet mee eens. Als hij met echte bedoelt gebrevetteerde, is het wat anders. Maar ook al ben je niet gediplomeerd, als je arbitreert ben je arbiter. Niks meer of minder echt. De regels met betrekking tot arbitreren zijn voor ons allemaal gelijk. Maken geen onderscheid. Hij vindt verder dat een aanpassing slechts dan moet mogen, als dat reglementair geregeld is en naar zijn overtuiging zal dat nooit gebeuren. Dit vind ik een voorbeeld van te star denken.

Wat verderop in zijn brief noemt hij een paar obstakels die we kunnen tegen komen als we inderdaad gaan proberen wat gemoedelijker op te treden. Hij noemt als voorbeeld dat misschien de ene speler het op prijs stelt, maar de ander wellicht juist niet. Hier maakt hij een zeer zinvolle opmerking. Dat doet ook een derde briefschrijver, die weer andere voorbeelden aandraagt ook weer voorbeelden van wat er kan gebeuren als we de strakke reglementering wat minder strak hanteren.

Wat, als de speler vraagt of hij, in plaats van op de voor hem aangewezen stoel, ook aan de bar mag gaan zitten omdat hij dat prettiger vindt. Of als beide spelers een borreltje willen drinken tijdens de partij. Dit laatste vind ik trouwens een wat moeilijk voorbeeld, want onze gezamenlijke bond bestaat uit mensen die sport bedrijven en daar wat bij drinken, tot mensen die biljarten alleen maar zien als een bezigheid tijdens het drinken. En alle gradaties er tussenin. Het was en is niet mijn streven om kant en klare antwoorden te geven. Dat is ook niet nodig. Ik ben er van overtuigd dat die antwoorden er wel komen. Waar het mij om gaat is, dat we niet moeten willen vasthouden aan al het oude vertrouwde, alleen omdat het nu eenmaal altijd zo geweest is. Nieuwe tijden en nieuwe mensen vragen nieuw denken. Dat moeten we durven.
Overigens, terwijl ik dit zo schrijf, komt de gedachte bij mij op hoe gelukkig wij zijn. Je leesten hoort soms dat iemand tijdens zijn sportbeoefening doodgeslagen of geschopt wordt. Wij maken ons druk over de vraag of we elkaar aanspreken met of zonder de heer. Laat ons probleem nooit groter worden.

Bron: Biljart totaal (januari 2013)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com

*** Het belang van goed annonceren *** Index *** Schrijven, tellijst en scorebord ***

Facebooktwitterpinterest

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *