We praten er al weer een jaartje of drie over. Vernieuwen. Dat het nodig is, daar zijn we het met z’n allen wel over eens. Maar hoe je zoiets nou eigenlijke het beste in ’t vat kunt gieten, daar komen we nog steeds niet echt uit.
We doen allemaal onze stinkende best. Daar mankeert het heus niet aan. Wat er echter ontbreekt is waar we mee hadden moeten beginnen. Een goed plan. Een plan dat bovendien werkbaar is. Het gevolg van het ontbreken van een goed plan heeft tot zichtbaar gevolg dat er wel van alles wordt gedaan en in gang gezet, maar dat er vooral langs elkaar heen gewerkt wordt. In een vereniging horen plannen en beleid altijd gebaseerd te zijn op de wensen en behoeften van de leden. Inzicht in de praktijk is dat.
Nemen we de landscompetitie als voorbeeld. Jarenlang stapelen we aanpassing op aanpassing. De effecten zijn vooral negatief, maar we blijven doorgaan. De aanpassingen die een jaar geleden, ondanks de vele waarschuwende signalen, zijn aangebracht, moesten weer bijna geheel worden teruggedraaid. De nieuwe aanpassingen, waar nu een soort van volksraadpleging aan vooraf is gegaan, zijn onvoldoende duidelijk en vertonen hiaten.
Op een verzoek, gedaan begin juni en van belang voor de districten bij het maken van hun nieuwe competitie, is eind juli nog steeds geen antwoord gegeven. Reglementaanpassingen, moeten per 1 augustus van kracht worden. Vanmiddag, toen ik wilde beginnen aan dit schrijfsel, zag ik de mededelingen, die we wekelijks per mail krijgen. Met onder andere de aangekondigde reglementwijzigingen. Ha, dacht ik, mooi op tijd. Toen ik ze opende, bleek het om de reglementwijzigingen van 1 augustus 2015 te gaan. Hoezo langs elkaar heen werken?
We werken nu twee jaar met Biljartpoint. Over het algemeen met zeer veel tevredenheid. De districtsrondes: prima. De gewestelijke rondes: prima. De nationale ronde: niet prima. Ergens in de keten is verzuimd om tijdig de integratie van de landsfinale in Biljartpoint te integreren. Met overigens begrijpelijke foutjes tot gevolg. Hoezo langs elkaar heen werken?
Wat zullen we doen? Maar dapper blijven doormodderen? Twee stapjes vooruit en weer eentje terug? Of zelfs één vooruit en twéé terug? Of vermannen we ons en gaan we vanaf nu de zaak goed aanpakken? Durven we onder ogen te zien waar het aan schort? Als we eerlijk zijn is het niet zo heel moeilijk.
Er is te weinig inzicht in de praktijk. Bestuur en commissies die het beleid bepalen, staan veel te ver van de praktijk af. Zelf deelnemen in een competitie geeft niet automatisch inzicht in wat er komt kijken bij het maken ervan. Daarvoor moet je luisteren naar de mensen die daar middenin staan. Wat daarvoor nodig is, durven we dat? Durven we het aan om de zaak goed aan te pakken? Ik denk dat we wel zullen moeten. Ik denk dat we er niet onderuit kunnen om te beginnen met het opnieuw inrichten van de Commissie Breedtesport.
Elk lid van de commissie zou een eigen en apart terrein onder zijn hoede kunnen nemen. Naar het voorbeeld van de kadercompetitie. Daar is sinds twee jaar een groepje actief als poule-coördinatoren, met een voorzitter die lid is van de Commissie Breedtesport. Die poule-coördinatoren willen graag meer doen. Staan dicht bij de kaderteams. De voorzitter bespreekt met hen wat er aan ideeën leeft en wat er dient te gebeuren. Hij brengt daar verslag van uit in de CBC.
De CBC gaat vervolgens na of er bezwaren zijn tegen het gewenste beleid en accordeert het. Zo kunnen de andere onderdelen ook te werk gaan. Een lid van de CBC overlegt met een commissie van wedstrijdleiders en brengt vervolgens in de CBC verslag uit enz. Ook op andere terreinen kan zo worden gewerkt. Een reglementen commissie moet niet de reglementen vaststellen, maar zich beperken tot het verwoorden van het vastgestelde beleid. Nu probeert de CBC al het beleid te bedenken en vorm te geven.
De CBC moet niet al het beleid bepalen, maar het beleid coördineren. Het veldwerk moet worden gedaan door de mensen die midden in het veld staan. Ook bij het overleg met Biljartpoint moeten de veldwerkers worden betrokken. Daar is vorig jaar al op aangedrongen, maar nog steeds geen gehoor aan gegeven. Veldwerkers lopen veel te vaak tegen zaken aan die goed geregeld zouden moeten zijn maar dat niet blijken te zijn. Dat frustreert.
Beleid moet worden geformuleerd en besproken door de mensen die de meeste kennis van zaken hebben. Op elk gebied hoort er zo te worden gewerkt. Laten we daar nu eindelijk mee beginnen.
Bron: Biljart totaal (augustus 2016)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com
De inhoudt op deze pagina van bv b.e.j.a. is Digiproved © 2016
