Wie met een beetje belangstelling alles rond de KNBB volgt, weet dat er de komende tijd heel wat aangepakt moet gaan worden. De structuur waarin de KNBB het beste gegoten kan worden om ook in de toekomst weer wat meer ‘vuurvast’ te kunnen zijn, daar houden vooral onze bestuurders en afgevaardigden zich mee bezig. Daarnaast is er het vraagstuk hoe we de bond weer kunnen maken tot een bond waar men graag lid van wil zijn.
Inmiddels is er een werkgroep aan de slag gegaan die dit zal proberen aan te pakken. In een brief die naar alle districten is verstuurd, zijn een aantal vragen en opdrachten geformuleerd. De werkgroep hoopt zo meer en beter inzicht te krijgen in wat een lidmaatschap voor mensen aantrekkelijker kan maken. Dat is hard nodig want we boeren al jaren gestaag achteruit. Het is nu echt vijf voor twaalf. Kijk, dat mensen ouder worden en daarom met bepaalde activiteiten moeten stoppen, is volkomen natuurlijk en niet schokkend. Maar dat het mensen niet aantrekt om lid te worden, dat is iets waar we iets aan kunnen proberen te doen met z’n allen. Die basisvragen, waarom wordt iemand lid of waarom wil iemand geen lid worden of blijven, dat zijn de vragen waar het in eerste instantie om draait.
Daarom de oproep aan iedereen die de bond een warm hart toedraagt: ga nog eens bij jezelf na wat je bewoog om lid te worden. Was het de sfeer van gezelligheid met een drankje erbij? Was het aangaan van krachtmetingen met anderen je drijfveer? Biljartpartijtjes als gezellig en ontspannen tijdverdrijf? Of zag en zie je het biljarten juist als een sport die op een serieuze manier beoefend moet worden? Zou het mogelijk kunnen zijn om nieuwe activiteiten te bedenken die wellicht nieuwe mogelijkheden aanboren om mensen te binden? Willen we een bond worden die zich niet meer alleen richt op het organiseren van biljartwedstrijden? Is het mogelijk om biljartgerelateerde activiteiten te bedenken die interessant zijn voor anderen om bijvoorbeeld in groepsverband naar te gaan kijken? Als je bereid bent om los te laten wat je altijd stijf vastgehouden hebt, ontstaan er nieuwe mogelijkheden. Nieuwe kansen. Hier hebben we meteen een heel gevoelig punt. Biljarters zijn een mensensoort die graag vasthoudt aan wat vertrouwd is. Iets nieuws, iets wat er eerder nog niet was, is voor ons soms zoiets als vloeken in de kerk. Toch zullen we er niet aan ontkomen om ons meer open te stellen voor het onbekende. En heel misschien ontdekken we dan wel dat ook het onbekende best aardig kan worden.
Naast nieuw moeten we ook niet verzuimen om te kijken naar bestaand Wat voldoet en wat voldoet onvoldoende en vraagt om nadenken over aanpassingen. Het belangrijkste onderdeel van onze huidige activiteiten is de landscompetitie Enkele jaren geleden is daar een reorganisatie toegepast. Nadat we enkele jaren ervaring met het gewijzigde systeem heb-ben opgedaan, is het nu hoog tijd om na te gaan of er verbeteringen mogelijk zijn. Voldoen de gedane wijzigingen of zijn er verdere aanpassingen wenselijk? De wijzigingen van enkele jaren geleden waren vooral gebaseerd op cijfers en berekeningen. Het gevoelsaspect, het speelplezier dus, bleef meer buiten beschouwing Er werd van uit gegaan dat speelplezier samenhangt met winnen, de winkansen dus. Dat is maar ten dele zo. Speelplezier, vooral in de lagere klasse, zit meer in het bezig zijn. Van dat bezig is de winkans maar een onderdeel. Niet eens het belangrijkste. Het belangrijkste deel van speelplezier is niet in cijfers uit te drukken of te berekenen. Daar kun je alleen inzicht in krijgen door gesprekken aan te gaan met en te luisteren naar de mensen waar het om gaat. Maar voor een gesprek zijn er min-stens twee nodig En om te kun-nen luisteren moet er iemand zijn die wat zegt.
Daarom de oproep aan alle leden om mee te denken. Input te geven Zonder brede input van onderaf kan geen enkele werkgroep met succes vernieuwingen bedenken. Daarom: met z’n allen de schouders er onder!
Bron: Biljart totaal (februari 2014)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com
