We hebben er allemaal weleens mee te maken gehad en kunnen er boeken over volschrijven. De speler pakt de verkeerde bal. Niet zelden zie je dan dat de tegenstander maar half oplet en gewoon de andere bal neemt. Ook de verkeerde dus. Regelmatig word ik hier over aangesproken.
Het gevolg is natuurlijk duidelijk. Een speler is zelf verantwoordelijk voor het spelen met de juiste bal. De arbiter zal dan ook geen moment hoeven na te denken over wat hem te doen staat. ‘Noteren’ klinkt het dan gedecideerd, eventueel gevolgd door ‘verkeerde bal’. De speler kijkt dan even verbouwereerd naar de ballen en gaat dan zitten met een gezicht van ‘hoe heb ik nou toch zo dom kunnen zijn’. Als het zo gaat is het natuurlijk simpel. De arbiter zal met z’n annonce niet wachten op de eventuele carambole, maar de speler aftellen, onmiddellijk na het afstoten met de verkeerde bal. Eventueel al gemaakte caramboles blijven wel gewoon geldig.
Iets moeilijker wordt het als de arbiter de fout niet meteen in de gaten heeft en de speler even kan blijven spelen met de verkeerde bal. Ik herinner me een voorval tijdens een competitiewedstrijd. Onopgemerkt door de arbiter – een teamgenoot- maakte een speler een aardige serie met de verkeerde bal. Na verloop van enige tijd opmerkzaam geworden door het groeiend rumoer, kreeg de arbiter het in de gaten en telde de speler alsnog af. Hoewel er beslist geen kwade opzet in het spel was, bleven de tegenstanders ervan overtuigd dat de arbiter zijn teamgenoot bewust had laten doorgaan. De onderlinge verhouding is lang vertroebeld gebleven.
Soms hoor je nog weleens beweren dat een fout niet meer bestraft kan worden zodra de speler heeft afgestoten. Die gevallen zijn er ook wel. Als het een niet meer te controleren situatie betreft, bijvoorbeeld raak of niet, dan is dat juist.
Maar als het een nog te controleren situatie betreft, mag de arbiter wel degelijk alsnog ingrijpen.
Een bekende anekdote gaat over een speler die er zelf achterkomt dat hij met de verkeerde bal bezig is. Vervolgens even pauzeert om een slokje te nemen en zijn keu en pomerans wat bij te werken, weer naar de tafel komt en met de goede bal verder gaat of wil gaan. Het wordt dan verteld als een manier om de ‘straf op de zonde’ te ontlopen. Mis gedacht. Zodra de arbiter constateert dat de vorige -aanvankelijk goed getelde- carambole met de verkeerde bal is gemaakt, is het alsnog ‘noteren’ en zitten. De laatst getelde carambole wordt dan van het te noteren totaal afgetrokken.
De clou zit ‘m dus in de vraag of de situatie nog wel of niet meer controleerbaar is.
Bron: Biljart totaal (augustus 2013)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com
*** Wat je niet kunt zien, kun je niet tellen *** Index *** Moet je altijd de tellijst tekenen voor akkoord ***
