Als arbiter tijdens een partij heb je het nog niet zo makkelijk. Je moet de partij leiden. Je mag de speler niet helpen, maar soms moet je hem weer wel behulpzaam zijn. Je moet overal tegelijk op letten. In de gaten houden dat de speler alles volgens de regels doet. Tegelijk moet je ook de gemaakte caramboles onthouden en opletten dat ze na een beurt correct genoteerd worden. Je moet zorgen dat je goed staat opgesteld, maar je moet ook proberen om niemand het zicht te ontnemen. Ga d’r maar eens aan staan.
Het is best interessant om tijdens wedstrijden de arbiters zo’n beetje te observeren. Als je zelf ook wel je beurten hebt om als arbiter te fungeren, is het natuurlijk gewoon nuttig om te kijken hoe anderen hun taak uitvoeren. Daar is best wel vaak verschil in. De ene arbiter doet meteen als de carambole gezien en geteld is, een stapje achteruit doen om de speler gelegenheid te geven langs de tafel te lopen terwijl hij een volgend plan trekt. Een ander komt niet op dat idee en blijft staan waar hij staat, zodat de speler zijn loop moet onderbreken en om de arbiter heen moet lopen. Soms kun je dan goed aan de speler zien dat hem dat irriteert. Het is eigenlijk merkwaardig dat arbiters die zelf ook speler zijn, soms toch niet lijken aan te voelen wat voor een speler prettig is en wat juist hinderlijk.
Een ander fenomeen is dat je min of meer regelmatig iemand als arbiter aan de tafel ziet staan met een glas of fles in de hand. Of het de gewoonste zaak van de wereld is. Wat het voor hen trouwens misschien ook wel is….. Het ziet er niet uit alsof je dan je taak als arbiter erg serieus opvat. Een buitengewoon slordige gewoonte. Het mag ook niet. Het ziet er onverschillig uit. Onverschillig voor hoe het er voor een buitenstaander uitziet.
Natuurlijk krijg je van het annonceren best wel een droge keel en moet je daar wat aan doen. En natuurlijk loop je na een stoot weleens even naar je drankje om een slok te nemen. Het kan ook heus wel voorkomen dat de speler vlugger weer wil afstoten dan waar je op hebt gerekend. Dan moet je even je glas in de hand houden en zet je het daarna weer terug. Dat kan gebeuren en daar is ook niks mis mee. Waar wel wat mis mee is dat is die arbiter die denkt dat zijn dorst zo groot is dat hij geen tijd heeft om twee stappen te lopen om even een slokje te nemen en daarom zijn glas bij zich houdt. Laat staan dat hij met die slok wacht tot hij er toevallig toch vlak in de buurt komt.
Het heeft ook te maken met beschaving en respect. Respect voor de speler. Respect voor de toeschouwer. Besef dat biljarten meer is dan alleen kroegvermaak.
Een ander fenomeen dat je regelmatig kunt waarnemen is het arbitreren met de handen in de broekzakken. Ook zo’n gewoonte waar de onverschilligheid vanaf straalt. Arbitreren met je handen in de zakken heeft eigenlijk maar één goede kant: met je handen in de zakken kun je geen glas vasthouden.
Bron: Biljart totaal (mei 2016)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com
*** Vernieuwen is maar een woord *** Index *** Ballen verwisseld, altijd vervelend ***
De inhoudt op deze pagina van bv b.e.j.a. is Digiproved © 2016
