Twintig jaar nadat hij in het Franse Carvin zijn eerste en enige wereldtitel in het bandstoten haalde, kan Jos Bongers in deze discipline nog altijd naar grote hoogte stijgen. De 58-jarige Nederlander overvleugelde vandaag in de topteamcompetitie twee absolute specialisten van het huidige tijdperk. De Nijmegenaar won en verloor van Jean Paul de Bruijn met gemiddeldes van 20.00 en 21.50. Frédéric Caudron speelde op een ander terrein een nog betere partij (100 in 3 beurten, 33,30 gemiddeld), maar kon over twee partijen niet in de buurt van Bongers komen. Lees verder: Jos Bongers naar grote hoogte met topteam
Jan Sweering (Amsterdam) is een voormalige Nederlandse biljarter. Hij was gespecialiseerd in het ankerkader, libre, bandstoten, pentathlon en driebanden. Hij vertegenwoordigde Nederland verschillende malen op het Europees kampioenschap en wereldkampioenschap. Hij werd wereldkampioen pentathlon en meervoudig Nederlands kampioen in verschillende biljartdisciplines.
Ook had hij drie jaar lang het wereldrecord bandstoten in één partij op zijn naam staan.
In 1955 vroeg hij de KNBB hem af te voeren van de lijst hoofdklassespelers libre, 47/1 en 47/2. Hij bleef nog wel het eenband stoten en driebanden beoefenen.
Zijn broer, Jacob Sweering, zat ook in de biljartsport en was arbiter van de wereldbiljartbond (UMB).
Zijn eerste grote succes boekte hij in 1935 met het winnen van de wereldtitel pentathlon in het Franse Malo.
René Gabriels (18 januari 1912 – 20 juni 1982) was een Belgisch carambolebiljarter, die bij het grote biljartpubliek vooral bekend zal zijn van zijn latere boekwerken “Van groot spel naar serie americaine” en de bijhorende “Atlas van het grootspel naar de serie americaine”. En daarnaast natuurlijk van de Gabriels-biljarts.
De geschiedenis van het merk Gabriels gaat terug naar 1932. In het Belgische Antwerpen nam een jonge en getalenteerde biljarter een belangrijke beslissing: Hij startte zijn eigen biljartfabriek. René Gabriels, die liefst 7 wereldtitels in de klassieke spelsoorten op zijn naam schreef, was de oprichter van de Gabriels biljarts. Zijn ultieme doel was het ontwikkelen van een tafel welke zou gelden als absolute standaardnorm voor toernooien en kampioenschappen.
Zijn ervaring als speler en zijn oog voor details, zorgden uiteindelijk voor de ontwikkeling van de 1e versie van een model dat we vandaag de dag nog steeds kennen: De Gabriels Imperator.
De Nederlandse biljartfabriek Loontjes Biljarts kocht in 2003 de rechten van het merk Gabriels.
Een geschiedkundig stuk van de hand van Willy Van Leemput over de merkwaardige carambolereeks van zijn naamgenoot Marcel. Hans Vultink tekende in zijn boek, zijn kennismaking en ervaringen met Marcel Van Leemput op. Een man van wie je minstens kan zeggen dat hij recht voor de raap was…
Hans Vultink (Aalten, 13 juni 1937) is meervoudig wereldkampioen biljart. Hij werd in 1975 in Rotterdam wereldkampioen ‘ankerkader 47/1’, dankzij onder andere een wereldrecordserie van 300 caramboles. Ook in 1973 (Krefeld) en 1974 (Argentinië) pakte hij de wereldtitel. Totaal is hij 3 keer wereldkampioen, 7 keer Europees kampioen en 52 keer Nederlands kampioen geworden. Dat succes dankt deze uitzonderlijk goed biljarter voor een deel aan de Belgische beroepsbiljarter Marcel Van Leemput In het boek “Hans Vultink, Nederlands biljartambassadeur” lezen we de volgende passage: Voor het eerst in haar bestaan – zomer 1959 – zocht de Nederlandse Biljartbond een trainer voor de topspelers. Lees verder: Hans Vultink succesvol leerling van Marcel Van Leemput
