Met z’n allen de schouders eronder

Wie met een beetje belangstelling alles rond de KNBB volgt, weet dat er de komende tijd heel wat aangepakt moet gaan worden. De structuur waarin de KNBB het beste gegoten kan worden om ook in de toekomst weer wat meer ‘vuurvast’ te kunnen zijn, daar houden vooral onze bestuurders en afgevaardigden zich mee bezig. Daarnaast is er het vraagstuk hoe we de bond weer kunnen maken tot een bond waar men graag lid van wil zijn.

Inmiddels is er een werkgroep aan de slag gegaan die dit zal proberen aan te pakken. In een brief die naar alle districten is verstuurd, zijn een aantal vragen en opdrachten geformuleerd. De werkgroep hoopt zo meer en beter inzicht te krijgen in wat een lidmaatschap voor mensen aantrekkelijker kan maken. Dat is hard nodig want we boeren al jaren gestaag achteruit. Het is nu echt vijf voor twaalf. Kijk, dat mensen ouder worden en daarom met bepaalde activiteiten moeten stoppen, is volkomen natuurlijk en niet schokkend. Maar dat het mensen niet aantrekt om lid te worden, dat is iets waar we iets aan kunnen proberen te doen met z’n allen. Die basisvragen, waarom wordt iemand lid of waarom wil iemand geen lid worden of blijven, dat zijn de vragen waar het in eerste instantie om draait. Lees verder: Met z’n allen de schouders eronder

Doorwerken, maar niet overhaasten

Als je, zoals wij, met twee processen tegelijk bezig bent, ligt het gevaar op de loer dat je je laat regeren door de geplande ‘deadline’. Goed en snel zijn wel broer en zus, maar geen onafscheidelijke tweeling. Een ander gevaar is, dat je wilt proberen om letterlijk alles, wat er maar te bedenken valt, te regelen. Ook dat is niet goed. Want dan blijf je eindeloos doormodderen.

Het proces naar een hernieuwd samengaan van KNBB en KVC ligt aardig op koers. De eerste concrete toekomstgerichte uitwerkingen zijn inmiddels zichtbaar gemaakt. Nu volgt een periode van toetsen, schaven en weer toetsen Zo moet er straks een bond komen te staan, die toekomstbestendig en vuurvast is. Een belangrijke voorwaarde voor het welslagen is het elkaar leren kennen. En dan niet dat handjevol bestuurders, maar de brede onderlaag. Op dat niveau moeten we elkaar leren kennen. Daar hoort belangstelling voor elkaar bij. Met elkaar van gedachten wisselen. Elkaar daarvan op de hoogte brengen. En weer: niet dat groepje bestuurders, maar de brede laag eronder. Want het wel of niet slagen van een samenvloeiing wordt niet bepaald door bestuurders, maar door de ‘bestuurden’.

Een ander, niet minder belangrijk proces waarvoor het startschot gelost is: het ver-nieuwen van onze organisatie. Proberen om het biljartspel en de biljartsport weer aantrekkelijker te maken. Dat is niet eenvoudig. Voor de jonge mensen die we graag willen boeien, moet de boel wat minder oubollig worden. Voor de ‘wat min-der jong, maar nog wel kwiek’ onder ons, is het oubollige soms juist iets waar we van houden. De grote kunst is om het zo te bedenken dat modern en oubollig kunnen samen-wonen. De eerste stapjes op dit pad waren nog een beetje wankel. De brede oproep om ‘input’ heeft nauwelijks iets opgeleverd. Het gevaar is dan dat de mensen die er de schouders onder wilden gaan zetten, zeg-gen: dan zullen we zelf wel iets bedenken Dat is wat er nu aan het gebeuren lijkt te zijn en dat is niet goed.

Zit_dat_zo-02De voornemens waren alleen maar goed. Maar er was een werkplan dat onvoldoende doorgedacht is. Onvoldoende breed is, ook. Wil je echte vernieuwingen, die niet alleen maar veranderingen zijn, maar vooral verbeteringen, tot stand brengen, dan moet je het zo breed mogelijk aanpakken. Als noodzakelijke input niet gebracht wordt, moet je het gaan halen. Dan moet je manieren vinden om het te halen. Want die input moet er komen, zonder zal er geen succes zijn. Het is een kunst om in zo’n proces niet ongeduldig te worden. Ongeduld is een van de grootste struikelblokken in een proces. We kunnen ons geen mislukking meer veroorloven. Want als we er niet in slagen om jongere mensen te enthousiasmeren, hebben we binnenkort nog alleen bejaardentehuizen als clublokaal.

Ik ben van nature een optimistisch mens. Ik geloof, nee ik ben er van overtuigd, dat het nog steeds kan lukken. We moeten wel aan voorwaarden voldoen. Luisteren. Want de belangrijkste pijler onder succesvolle vernieuwing is het leren kennen van en begrip hebben voor je doelgroep. De mensen die al biljarten en die we niet mogen kwijtraken. De mensen die nog niet biljarten maar die we wel graag aan het biljarten willen krijgen. Leren kennen en begrip krijgen doe je tussen en luisterend naar je doelgroep. Dat is een heel langzaam voortkruipend proces. Dat moeten we z’n tijd geven. Niet te gauw teleurgesteld zijn. De sterkste bomen groeien langzaam.

Ook belangrijk: niet vragen wat móet ik doen, maar wat kán ik doen.

Bron: Biljart Totaal (juni 2014)
Auteur: Piet verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com

De ALV van 10 mei 2014, een belangrijk moment

Nu we bijna op de helft van het uitgestippelde traject naar de voorgenomen hernieuwde samensmelting van KNBB en KVC zijn, is het hoog tijd om een eerste balans op te maken. Op 10 mei moet de ALV van KVC zich uitspreken over de tot nu toe afgelegde stappen in het traject. Dan moeten we besluiten of we toestemming geven om door te gaan of dat we een pas op de plaats maken.

Een belangrijk moment. Niet in het minst omdat er nog veel onduidelijkheden zijn. Met name over de financiën. Een voorwaarde van KVC om
mee te gaan in de plannen, was en is dat elk onderdeel, straks dan disciplines geheten, de eigen activiteiten uit eigen inkomsten moet kunnen financieren.

Zit_dat_zo-03aEen belangrijke voorwaarde om met voldoende vertrouwen de plannen te kunnen doorzetten is een volkomen open inzicht in elkaars reilen en zeilen. Die openheid was er niet altijd voldoende en is er nog altijd niet voldoende. Toezeggingen door het bestuur over hoe het in de toekomst zal gaan, is in dit geval niet genoeg. De ALV van KVC moet zich op grond van eigen beoordelingen een mening kunnen vormen. Lees verder: De ALV van 10 mei 2014, een belangrijk moment

Toekomst KNBB zaak voor ons allen

Wie alles wat er het laatste jaar over de toekomst van de KNBB, de wenselijkheid of onwenselijkheid van voorstellen, plannen en visies is gepubliceerd, heeft uitgeprint of uitgeknipt, heeft inmiddels een stapel van behoorlijke hoogte op de plank.

En het eind ervan is nog lang niet in zicht. Mag ook nog lang niet in zicht zijn. Want wat ons te doen staat, is bepaald niet kinderachtig. De bestuursstructuur van de KNBB zodanig vormen, dat we nu eindelijk eens het tijdperk van conflicten en geharrewar achter ons kunnen laten. Dat is de taak waar onze diverse bestuurslagen voor staan. Die er inmiddels aan begonnen zijn. Lees verder: Toekomst KNBB zaak voor ons allen

Is biljarten sport of toch maar een spelletje

sport-of-spel-01aOnlangs ontstond via mail een aardige discussie. Aanleiding was een rondgestuurd berichtje, dat een paar districten vorig jaar een districtskampioenschap 4e klas kader 38/2 hebben georganiseerd. Het blijkt daar prima in de smaak te vallen. Er circuleerden uiteenlopende reacties. Van prima dat ze het willen proberen tot het lijkt toch niet op kader.

Al zolang ik mij in de biljartwereld beweeg, inmiddels al weer meer dan veertig jaar, hoor ik biljarters zeggen dat je een bepaalde spelsoort eigenlijk pas mag spelen als je de vereiste kennis en techniek er voor hebt. Ik herinner me nog goed hoe een behoorlijk hoog spelende biljarter vaak als zijn mening gaf over een biljarter die niet op de -in zijn ogen- enig juiste manier speelde: „Dat is toch geen biljarten! Hij kan er toch helemaal niks van!” Ook heb ik vaak horen zeggen dat een bepaalde spelsoort op een bepaalde manier gespeeld hoort te worden. De mensen die dit zeggen zijn pure biljartliefhebbers. Daar heb ik geen enkele twijfel over. Maar toch vind ik dat we moeten nuanceren. Lees verder: Is biljarten sport of toch maar een spelletje

Het hebben van jeugd is het krijgen van toekomst

jeugd-biljart-02Na mijn vorige bijdrage mocht ik enkele reacties ontvangen. Ik krijg er wel vaker, het is altijd plezierig en ook nuttig om te horen of te lezen hoe mijn spinsels overkomen. Ik licht er twee uit.

De ene reactie, een onderstreping van wat ik had geschreven, was van iemand, die nog niet zo lang geleden jeugdlid was. Ik heb haar wel eens bij de jeugd in actie gezien. Inmiddels is ze nog steeds wel jong, maar niet meer jeugdlid. Na het overgaan van jeugd naar senioren is ze gelukkig wel actief gebleven. Ik heb in het verleden eens aan jeugdleiders, van twee districten met een lange traditie van veel jeugd, gevraagd of zij aan konden geven hoeveel jeugdbiljarters, die niet tot de aansprekende talenten behoorden, bij het ouder worden waren blijven biljarten. Van geen van de twee heb ik een antwoord gekregen. Lees verder: Het hebben van jeugd is het krijgen van toekomst

Het tij keren, hoe moet je dat doen?

jeugd-biljart-02Welhaast iedereen die de toekomst van onze bond ter harte gaat en niet slechts vanaf de kant toe wil zien, breekt zich het hoofd over de vraag hoe de terugloop gekeerd kan worden. Of zelfs veranderd in een toename van aangesloten biljarters.

Het probleem is niet van vandaag of gisteren en beslist niet eenvoudig. De instroom van jeugd is bijna tot stilstand gekomen, de mensen die zich de laatste jaren als nieuw lid aanmelden, zijn vrijwel allemaal mensen die stoppen met werken. Die mensen, het klinkt misschien een beetje ongevoelig, heb je maar voor een korte tijd. Als je de middelbare leeftijd bent gepasseerd, wordt de gezondheid steeds minder vanzelfsprekend. Ook de conditie of het minder worden ervan— als je georganiseerd biljart heb je echt wel een behoorlijke conditie nodig — gaat een steeds grotere rol spelen. Al jaren proberen we manieren te bedenken om het biljarten weer voor jongere mensen aantrekkelijker te maken. Want daar moeten we ons tenslotte op richten. Op mensen wier lidmaatschap dertig of veertig jaar kan duren. Lees verder: Het tij keren, hoe moet je dat doen?

40 jaar B.E.J.A.

Jubileum B.E.J.A. 40 jaar
Jubileum B.E.J.A. 40 jaar

In 2017 bestaat biljartvereniging ‘BEJA’ 40 jaar.

Beja is opgericht op 14 mei 1977.

Dit betekent dat omstreeks mei 2017 ons 40-jarig jubileum groots gaan vieren.

Hoe we dit gaan invullen komt tegen die tijd op deze pagina.

Het is jammer dat we de notulen en statuten van de eerste jaren en de oprichting niet meer kunnen vinden, deze zijn door wisselingen van de wacht en wegvallen van toenmalige secretarissen spoorloos verdwenen.

Er circuleren wel wat namen, maar wie en wat is ons nog niet duidelijk, ook de ledenlijsten en prestaties van de eerste 30 jaar van onze vereniging zijn er niet meer, wie wat heeft of weet mag het zeggen.

En dan natuurlijk het gemis van foto’s van onze leden, aan het biljart of gewoon aan de koffie, wij zoeken ze, liefst met naam en jaartal, maar alles is welkom!