Als arbiter tijdens een partij heb je het nog niet zo makkelijk. Je moet de partij leiden. Je mag de speler niet helpen, maar soms moet je hem weer wel behulpzaam zijn. Je moet overal tegelijk op letten. In de gaten houden dat de speler alles volgens de regels doet. Tegelijk moet je ook de gemaakte caramboles onthouden en opletten dat ze na een beurt correct genoteerd worden. Je moet zorgen dat je goed staat opgesteld, maar je moet ook proberen om niemand het zicht te ontnemen. Ga d’r maar eens aan staan. Lees verder: Een stukje dat eigenlijk overbodig zou moeten zijn
Tag: arbitreren
Een moeilijke hardnekkige eigenschap
We kennen ze allemaal. Biljarters die er van overtuigd zijn het altijd beter te weten dan een ander. Als, en hier hebben we het nu eenmaal meestal over de arbitrage, een speler en de arbiter van mening verschillen over een uitgevoerde stoot, is bijna altijd de speler er van overtuigd dat hij het beter weet, beter gezien heeft en beter kan beoordelen.
Toch zijn de regels duidelijk genoeg. Laten er geen enkele onzekerheid over bestaan. De arbiter is de enige die bepaalt of een carambole geldig is. Of de stoot correct volgens de regels is uitgevoerd. Erg moeilijk te verteren soms. Want als speler leef je in de overtuiging dat je het perfect weet, het perfect ziet. En je vindt dat de arbiter er maar het verstandigste aan doet om je niet tegen te spreken. Of wat nog erger is, het waagt om je naar je stoel te verwijzen ondanks dat je duidelijk hebt laten weten dat hij zich vergist. Ook over dat ‘duidelijk zeggen’ door de speler richting arbiter valt het nodige op te merken. Het reglement (SAR) is daar ook weer heel duidelijk in. De speler, in enkele gevallen ook de speler die niet aan de beurt is, mag de arbiter één keer vragen om zijn beslissing te heroverwegen. Mooi woord: heroverwegen. Moeilijk woord: vragen. Toch staat het er zo. En dat vragen moet ook nog op een correcte manier. Het lijkt me dat ‘correcte manier’ betekent dat je de arbiter niet mag uitveteren. Want als speler heb je je ook nog eens een keer correct te gedragen. In woord en gebaar, zoals dat zo mooi heet.
Een biljarter dacht daar onlangs heel anders over. Toen de arbiter hem aftelde wegens een niet correct uitgevoerde stoot, vond hij dat hij het recht had om die arbiter uitgebreid de maat te nemen. Heel uitgebreid en luidkeels. Hij is niet de eerste die dat doet en zal helaas ook wel niet de laatste zijn. Soms vraag je je af hoe het mogelijk is dat er überhaupt nog mensen zijn die zich beschikbaar willen stellen om te arbitreren.
De biljarter in kwestie gedroeg zich niet als een sieraad voor de biljartsport. Meer als een uithangbord hoe het vooral niet moet. Hij onderscheidde zich ook nog eens door het herhaaldelijk luid vloekend uiten van zijn frustraties. Met zulk gedrag ben je een schande voor de biljartsport. Maar je brengt er de biljartsport ook onnoemelijk veel schade mee toe.
We willen allemaal dat we nog een poosje kunnen blijven biljarten. Dat er weer nieuwe mensen opstaan, die het leuk lijkt om ook mee te gaan doen. Met zulk asociaal gedrag doe je je uiterste best om dat te verhinderen.
Bron: Biljart totaal (november 2014)
Auteur: Piet Verhaar
Email: pietvangerte@hotmail.com
Losgeslagen regelgeving
Je moet een beetje soepeler zijn’, voegde een speler in een districtsfinale me onlangs toe tijdens mijn arbitragebeurt. Nu weet ik ook wel, dat ik een Pietje Precies ben, die prijs stelt op exacte handhaving van de regels, maar wanneer iemand in een officiële wedstrijd niet in het voorgeschreven tenue aan het biljart verschijnt, dan kan en mag ik mijn mond niet houden. Lees verder: Losgeslagen regelgeving
Het belang van goed annonceren
De taak van de arbiter tijdens een biljartwedstrijd bestaat uit een aantal zaken. Eerst en vooral ziet hij er op toe dat de caramboles op reglementair juiste wijze tot stand komen. Na elke stoot meldt hij dat. Is een geldige carambole gemaakt, dan noemt hij het nieuwe aantal, in die beurt gemaakte, caramboles. Levert de laatste stoot geen carambole op, omdat de speler mist of een fout maakt, dan laat de arbiter dit aan de schrijver weten dat het in die beurt gemaakte aantal caramboles genoteerd kan worden. Dat melden heet Annonceren.
Als je zo regelmatig tijdens biljartwedstrijden de arbiter observeert, valt het je op dat menig arbiter een eigen manier van annonceren heeft ontwikkeld. Vooral in de klassen waar een gezellig-gemoedelijk-sportieve sfeer een voornaam doel is, hebben de arbiters niet zelden een heel eigen manier van annonceren. Je hoort allerlei mogelijke variaties voorbij komen. Soms houdt de arbiter het eenvoudig: ‘1 noteren’. Of: ‘1 Piet’, Piet 1′. Ik heb het hier natuurlijk, dat begrijpt u wel, over arbiters die niet de moeite hebben genomen om te leren hoe het hoort. Hoe het móét. Lees verder: Het belang van goed annonceren
Nieuwe badges voor arbiters
Binnen de Commissie Arbiters is in het afgelopen jaar gewerkt om de ‘wildgroei’ van badges, waar-mee de clubarbiters, districtsarbiters, gewestelijk arbiters en nationale arbiters worden gekenmerkt te vereenvoudigen.
Eenheid heeft ertoe geleid dat er een nieuw ontwerp van de badge is gemaakt, die qua hoofdmotief hetzelfde kenmerk heeft en waarbij het aantal afgedrukte sterren correspondeert met het aantal examens die door de arbiters zijn afgelegd. Wie begint met arbitreren en het
basisexamen succesvol heeft afgelegd krijgt met ingang van 2015 een badge met één ster. Aan te duiden met Arbiter 1. Twee examens, dus na de basisopleiding de cursus voor de huidige functie van districtsarbiter, levert de badge met twee sterren op en de benaming Arbiter 2.
Het vervolg mag duidelijk zijn. Wie gewestelijk arbiter is of wordt krijgt een badge met drie sterren (Arbiter 3) en voor de groep nationale arbiters is de badge met vier sterren (Arbiter 4) beschikbaar.
De nieuwe badges wordt vanaf 1 januari 2015 verstuurd.