Geboren op 2 februari 1990 in de Den Haag, speelt driebanden o.a. bij de volgende clubs: BC Jorissen – Den Haag, BC de Witte Molen – Sint Niklaas (België), BC Bergisch Gladbach – Bergisch Gladbach (Duitsland).

Titels:

• 3e plaats op het wereldkampioenschap voor junioren in 2007
• 2e plaats op het wereldkampioenschap voor junioren in 2008
• 2e plaats op het wereldkampioenschap voor junioren in 2009
• 3e plaats op de masters in 2009
• 1e plaats op het Europees kampioenschap voor junioren in 2009
• 3e plaats op het Europees kampioenschap voor junioren in 2010
• 1e plaats op het Europees kampioenschap voor junioren in 2011
• 3e plaats op de world games in 2013
• 3e plaats op het Europees kampioenschap in 2013

Tien jaar is Glenn Hofman, inwoner van de Schilderswijk in Den Haag, als hij begint te biljarten. Hij wordt geïnspireerd door vader Willem, een fervent biljarter.

We laten eerst Annemarie Hofman zijn moeder aan het woord, dan Glenn zelf om af te sluiten met vader Willem.
Annemarie heeft een full-time baan als teamleider bij Post.nl op de repro afdeling. Bestiert het huishouden en sjouwt met de kinderen (voetbal, handbal en biljarten) overal naar toe.
Als Glenn net 10 jaar is begint zijn wat later zal blijken flitsende carrière. Volgens Annemarie oefent Glenn in dat beginstadium met twee ballen. De derde bal komt pas in beeld als hij wat bedrevener raakt in het raken van de tweede bal en te zien waar die heen rolt. Na de zomervakantie gaat hij spelen bij de jeugd in de zevende klasse. Net een jaar later is hij zesde klasser en gaat hij zijn eerste biljartlessen libre volgen bij Ben Thijssen een bekend oefenmeester in Den Haag.
Tot de jonge Glenn meedoet aan een talentendag en hij bondslessen verdient bij Frans van Hoey. Elke week reist moeder Annemarie of vader Willem twee keer naar Etten Leur. Glenn volgt de mavo. Medewerking van school voor een aangepast programma is er niet. Biljarten is tenslotte geen voetbal. Glenn maakt zijn school af en groeit onderwijl uit als jong biljarter. Speelt in een Topteam jeugd en maar komt tot de ontdekking dat libre niet zijn spelletje is. Hij maakt hij de overstap naar bondstrainer Christ van der Smissen om het driebanden te leren.

Op zijn dertiende jaar al neemt Glenn deel aan het eerste grote toernooi op de matchtafel, de Wereldbeker in Barendrecht .
Hij vordert onder begeleiding van Van der Smissen snel. Op zijn zestiende komt hij in de Belgische competitie uit voor Biljart Express en zet een volgende stap in zijn carrière. Als hij 18 jaar oud is komt hij onder contract bij het team van Verbrugge in Sluiskil om twee jaar later te promoveren naar Frans Bevers, wasar Glenn op bord vier speelt en nu een bedreiging vormt voor Jean Paul de Bruijn op bord drie.

“Soms” zegt Glenn “Is het of je niet vooruit gaat en dan gaat het ineens met sprongen. Glenn traint en verblijft heel vaak in Waalwijk bij Wim en Ina van Cromvoirt, zo’n beetje zijn pleegouders. Hij geeft er ook les aan spelers uit Waalwijk en omgeving en doet ervaring op. Uren staat hij aan de tafel en traint om steeds meer vastigheid te krijgen. Hij maakt soms trainingsstages van zo’n 70 uur in twee weken. Hier legt hij de basis voor zijn opmars richting top.
Zelfkritisch is de nu 22 jarige Hagenaar ook. Ik moet nog constanter worden. Dan pas kan ik de echte doorbraak maken. Ik heb een heel goede World Cup gespeeld in Antalya in Turkije, maar dat wil ik nog eens herhalen.
Hier zette Hofman zich internationaal op de kaart en liet een enorme indruk achter.
In de kwalificatie versloeg hij thuisspeler Hakan Incekara en de Griek Nikos Polychronopoulos. In het hoofdtoernooi stuit hij op de Italiaanse grootmeester Marco Zanetti maar ook die wordt verslagen na een zinderend duel. In de beslissende vijfde set start Zanetti met 10 maar ook die klap overleeft de jonge Hagenaar en wint met 3-2. Daarna blijkt wereldtopper en wereldbekerwinnaar Torbjörn Blomdahl net iets te sterk al moest de Zweed alle registers opentrekken om Glenn vijf sets lang van het lijf te houden. Uiteindelijk finisht Hofman als elfde in deze WB. Zijn beste klassering ooit.
Toch zegt hij over zichzelf: ”Ik moet niet te lang wachten met de echte doorbraak te maken. Er zouden wat meer WB toernooien moeten zijn om meer ervaring op te doen, tegen de top te spelen en door te groeien.
Dan kan ik aantonen bij de top te horen. Daar ben je nog niet na één zo’n prestatie.

Glenn na zijn zege op de Dottore

Een beetje bescheiden is hij dan wel want twee gewonnen Jeugdtoernooien in Sluiskil en Europees Kampioen bij de jeugd zijn ook prijzen om trots op te zijn. “Dat ben ik ook wel maar dat was bij de jeugd, ik ben aan mijn toekomst bezig.”
In een partij kijk ik niet naar de beurten. Ik wil winnen en concentreer me op elk punt. Ik wil met een sterke start mijn tegenstander overrompelen om zo ook mentaal een voorsprong te krijgen.

Vader Willem volgt zijn zoon op de voet. “Ik beleef veel plezier aan hem. Hij maakt nog steeds progressie en is goed bezig. Toen hij 10 werd waren we op vakantie en zeiden we, als we terugkomen gaat pa je biljarten leren. Mooi om te zien waar het dan op is uitgedraaid. Trots ben ik wel op hem.”
Zelf was Willem al vanaf zijn negende jaar actief op het biljart in het clubhuis in Den Haag. Grote passies zijn biljarten en postzegels verzamelen. Willem speelt bij Café Jorissen in de derde divisie en is nog altijd een echte liefhebber.
Van wie Glenn het heeft is dus geen vraagteken meer.