Henny de Ruyter, geboren op 24 december 1929 in Waalwijk, overleden op 12 april 2013 te Waalwijk.
De Ruyter was vijf maal Nederlands kampioen driebanden. Hij was de eerste die de nationale titel won met een gemiddelde van 1.000.
De Ruyter stond bekend om zijn zuivere techniek. Met zijn team Van den Brand behaalde hij verschillende nationale en internationale titels.
Henny de Ruyter ontwikkelde zich in het kielzog van zijn broer Kees de Ruijter tot één van Nederlands beste driebandspelers. Hij werd 5 keer Nederlands kampioen driebanden en was de eerste die dat deed met een toernooigemiddelde van 1.000. Internationaal deed hij goed mee, maar moest hij opboksen tegen de ongenaakbare Raymond Ceulemans. De Ruyter won zilver op het EK van 1961 en brons op het WK van 1971.
Hij nam later het café ‘City’ aan de Markt in Waalwijk van zijn vader Drik de Ruijter over wat hij, samen met zijn vrouw Annie, zeer succesvol uitbaatte. In het café nam zijn biljart een prominente plaats in.
Tussen het trainen door bediende hij zijn klanten. In Waalwijk doet nog altijd de anekdote de ronde over twee dames die bij De Ruyter appeltaart bestelden. “Meneer De Ruyter, de appeltaart was heerlijk. Wat zit er allemaal in?”, vroegen ze. Met zijn gezicht strak in de plooi antwoordde De Ruyter: “Stoofperen!”.
Halverwege de jaren tachtig moesten Henny en Annie noodgedwongen om gezondheidsredenen stoppen.
Internationale titels:
2e plaats op het Europees kampioenschap driebanden individueel te Triest (Italië) in 1961
3e plaats op het wereldkampioenschap driebanden individueel te Groningen (Nederland) in 1971
De inhoudt op deze pagina van bv b.e.j.a. is Digiproved © 2015
