Bert is geboren op 24 augustus 1957, is een verdienstelijk kaderspeler (30 tot 40 gemiddeld in het 47/2) waarna hij de overstap maakte naar het driebanden. In die discipline bereikte hij in 1998 de 23e plaats op de wereldranglijst.
In de Nederlandse “Masters” was een 5e plek zijn beste resultaat, in 2000. Zijn hoogste serie in een officiële wedstrijd is 18, zijn beste competitiemoyenne 1.212. In 1998 speelde hij een – voor hem – onvergetelijke partij in de hoogste afdeling van de Belgische NIDM, tegen Danny Jansen: 40 in 10 beurten (1-0-1-1-1-4-6-15-8-3). Er zijn getuigen, hij heeft de tellijst, dus het moet wel echt gebeurd zijn. Maar het lijkt nog altijd op een droom.
Hij speelt nog steeds met plezier competitie, maar nu in de luwte. Toekijken bij de topspelers en schrijven over driebanden is ook een vorm van spelvreugde.
René Gabriels (18 januari 1912 – 20 juni 1982) was een Belgisch carambolebiljarter, die bij het grote biljartpubliek vooral bekend zal zijn van zijn latere boekwerken “Van groot spel naar serie americaine” en de bijhorende “Atlas van het grootspel naar de serie americaine”. En daarnaast natuurlijk van de Gabriels-biljarts.
De geschiedenis van het merk Gabriels gaat terug naar 1932. In het Belgische Antwerpen nam een jonge en getalenteerde biljarter een belangrijke beslissing: Hij startte zijn eigen biljartfabriek. René Gabriels, die liefst 7 wereldtitels in de klassieke spelsoorten op zijn naam schreef, was de oprichter van de Gabriels biljarts. Zijn ultieme doel was het ontwikkelen van een tafel welke zou gelden als absolute standaardnorm voor toernooien en kampioenschappen.
Zijn ervaring als speler en zijn oog voor details, zorgden uiteindelijk voor de ontwikkeling van de 1e versie van een model dat we vandaag de dag nog steeds kennen: De Gabriels Imperator.
De Nederlandse biljartfabriek Loontjes Biljarts kocht in 2003 de rechten van het merk Gabriels.
Voordat een partij kan beginnen moet er nogal wat gebeuren.
Van elke arbiter wordt verwacht dat hij:
op tijd aanwezig is;
zorgt dat de vastgestelde aanvangstijden worden aangehouden;
zo nodig zelf de ballen gaat halen bij de wedstrijdleiding en controleert of dezegoed zijn verzorgd;
controleert of het biljart goed schoon is en dit zo nodig laat reinigen;
controleert of de acquits goed zijn aangebracht;
controleert of de eventueel noodzakelijke lijnen zo dun mogelijk, doch goed zichtbaar, op de juiste plaats zijn aangebracht, of zo nodig laat aanbrengen;
zich voorstelt aan de beide spelers vóór dat de partij begint. Dit in tegenstelling tot de gewoonte van velen om dit pas te doen vlak voordat de spelers met de keuzetrekstoot willen beginnen. Dat is te laat. Als men elkaar niet kent dan dient de arbiter ruim voordat de partij begint, bijvoorbeeld tijdens het in elkaar schroeven van de keu, de speler een hand te geven en zich voor te stellen. Als dit later gebeurt, dan wordt daardoor de concentratie van de speler onderbroken. Het is juist uw taak om er voor te zorgen dat niets de concentratie van een van beide spelers verstoort.
vóór de partij kennis maakt met de schrijver en de bordenist en hen het gevoel geeft dat zij erbij horen;
de schrijver instrueert, dat hij op het juiste moment moet melden: “en nog vijf” (voor het driebanden “en nog drie”) en hem er duidelijk op wijst dat de getallen vijf of drie duidelijk verstaanbaar moeten zijn. Het uitspreken van uitsluitend “en nog…” is beslist fout;
er op toeziet dat de bordenist op het reglementair juiste moment de beurten van de spelers op het scorebord aangeeft;
in het bezit is van een loep, een wit potlood met een scherpe punt en een schone witte zakdoek.
De tekening geeft de indeling, de acquits, de benaming van de acquits en de banden aan. De gestippelde lijnen zijn denkbeeldige lijnen.
Bert is geboren op 24 augustus 1957, is een verdienstelijk kaderspeler (30 tot 40 gemiddeld in het 47/2) waarna hij de overstap maakte naar het driebanden. In die discipline bereikte hij in 1998 de 23e plaats op de wereldranglijst.
